| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 |
آسیب‌شناسی رابطه بین دختر و پسر قبل از ازدواج
شتاب روزافزون جامعه ایران در دهه‌های اخیر موجب تغییرات فرهنگی، اعتقادی، بینشی و نگرشی، طرز تفکر، برداشت و طرز رفتار و همچنین تحت تاثیر قرار گرفتن تعامل‌ها و ارتباطات اجتماعی مطلوب و نامطلوب شده و علاوه بر آن که تمام نهاد‌های اجتماعی را تحت تاثیر قرار داده، موجب شده تا زنان و دختران در سازمان‌ها و نهاد‌های مختلف اداری، کارخانه‌ها، شرکت‌های خصوصی و فروشگاه‌ها و از همه مهم‌تر دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی (حدود 64 درصد دانشجویان دختر هستند) حضوری پررنگ داشته و دوشادوش مردان به کار‌های مختلف اشتغال ورزند.
این دگرگونی در عین حال که آثار و نتایج بسیار مثبت و مفیدی به همراه داشته، عوارض و آسیب‌های نامناسب و زیان‌بخشی نیز به دنبال دارد که یکی از آنها شکل‌گیری دوستی‌های نامطلوب یا دوستی‌های خیابانی بین دختران و پسران است که به صورت یک مد اجتماعی درآمده و نه‌تنها در برخی موارد موجب شرمندگی نمی‌گردد بلکه نوعی وجهه خاص، فخرفروشی و چشم و همچشمی در پی داشته و قبح مساله فرو ریخته و این عقیده نادرست پیدا شده که دختر قبل از ازدواج بهتر است با جنس مخالف رابطه و دوستی داشته باشد.
به منظور بررسی این مساله و پیامدهای خانوادگی و اجتماعی محقق بر آن قرار شد تا با استفاده از 50 پرسشنامه که دارای 10 سوال بسته بود آسیب‌های رابطه بین دختر و پسر را قبل از ازدواج در کرج (مترو، پارک‌ها و ایستگاه‌های اتوبوس واحد) به وسیله 5 نفر از دانشجویان در طول 3 ماه مورد بررسی قرار گیرد. به این امید که نتایج این بررسی میدانی و واقعی برای دختران و پسران و خانواده‌ها موثر و مفید باشد.
برقراری اولین ارتباط با جنس مخالف یا داشتن دوست پسر و دوست دختر، سن و سال مشخصی ندارد و در هر سنی بعد از بلوغ جنسی ممکن است اتفاق بیفتد، اما همین که به وجود آمد بویژه اگر اولین تجربه و در سن کم باشد، به یک ارتباط عاطفی و احساسی شدید تبدیل می‌گردد و از آنجا که روح حاکم بر این گونه دوستی‌ها، عشق‌ورزی کور بویژه از جانب پسران و به قصد فریبکاری و التذاذ جنسی و تماس با دختران صورت می‌گیرد و احساسی است و بنا به فرمایش امام علی(ع« )حب الثنیی یعمی و یصم( »یعنی دوست داشتن چیزی انسان را کور می‌کند) واقع‌بینانه نیست و معمولا با شناخت و آگاهی درست صورت نمی‌گیرد، ضمن آن که آسیب‌هایی را به وجود می‌آورد که بویژه برای دختران و بعد هم پسران و زندگی آینده آنان بسیار مضر است به دلیل آن که:
دختر و پسر شناخت درستی از یکدیگر ندارند و بیشتر براساس هوی و هوس تصمیم می‌گیرند. به همین لحاظ زندگی بعدی و ازدواج آنها دوام و بقا ندارد و به سرعت به سردی می‌گراید و به طلاق منجر می‌شود.
جو و فضای زندگی این گونه دختران و پسران پس از ازدواج پر از سوءظن و بدبینی و بدگمانی و بی‌اعتمادی است، بویژه در جامعه ما که نجابت و پاکدامنی دختر بسیار مهم است.
یافته‌های یک پژوهش در آمریکا و همچنین نتایج بررسی حاضر و تحقیق نگارنده در مورد عوامل موثر در طلاق نشان می‌دهد زندگی زناشویی زوج‌هایی که پیش از ازدواج با یکدیگر دوست بوده و زندگی کرده‌اند، با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو شده و منجر به طلاق و جدایی می‌شود.
دوستی پایدار در پرتو تقوا
در مقام بیان ویژگیهای رفیق همراه و همدل و در جایگاه بیان آثار، فواید و کارکردهای تقوا به عنوان یکی از ویژگی های اساسی دوست و رفیق، به یکی از مهمترین و کلیدی ترین آثار آن یعنی حصول بصیرت و ژرف نگری در انسان اشاره نموده و بیان داشتیم که در نسبتی عکس، زمانی که انسان به واسطه مراتبی از تقوا، به مقام بصیرت نایل می شود، آن گاه همین بصیرت سبب شکوفایی و تعمیق هرچه بیشتر تقوا در آدمی می گردد.
مشکلات زندگی، آرزوها و تمایلات بشری گاه موجبات اضطراب و یاس و اندوه را برای آدمی به همراه دارد. مردم در مواجهه با گرفتاری های روزمره زندگی، به دو گروه تقسیم می گردند. عده ای در مقابل آن منفعل و تاثیرپذیر و گروهی فعال و تاثیر گذارند. گروه اول قدرت برخورد با این مشکلات را در خود ندیده و از آنجا که از پشتوانه اعتقادی لازم برخوردار نمی باشند، به شدت مبتلا به یاس و اضطراب گشته و پس از گذشت اندک زمانی، سیمای زندگیشان مبتلا به پوچی و بی هویتی گشته و تیرگی و سیه روزی زندگی شان را فرا می گیرد. اما گروه دوم با اتکاء به نیروی الهی و تحمل و توکل عمیق که همگی منبعث از رعایت تقوا و حفظ دامن نفس از آلودگی و ناپاکیهاست، در برابر تمامی مشکلات و سختیها به مقابله پرداخته و با بصیرت، خویشتنداری و پرهیزکاری، امر خویش را به سرانجام مطلوبی نایل می گردانند. پاداش و ثمره این مجاهدت آنها را خداوند این چنین بیان می نماید: “هان، همانا اولیای الهی را نه ترسی است و نه اندوهی، همان کسانی که ایمان آوردند و تقوا پیشه می کردند، بشارت در دنیا و آخرت برای آنهاست. وعده های خدا را تبدیلی نیست، این همان رستگاری بزرگ است”(یونس64-62/). ایمنی از ترس و اندوه برای اولیای الهی از آن روست که در همراهی خدایند و خدا نیز امر آنها را کفایت می کند: “خداوند با کسانی است که تقوا دارند و نیکوکارند”(نحل128/).