مقیاس عشق مثلثی اشترنبرگ

مقیاس عشق مثلثی اشترنبرگ

به نظر اشترنبرگ عشق مثل یک مثلث است و بهترین عشق به مثلث متساوی الاضلاع شباهت دارد. عشق سه عنصر دارد : صمیمیت هوس و تعهد . عشق زمانی بهترین حالت را خواهد داشت که هر یک از سه عنصر را تقریبا به طور یکسان شامل شود .

دستور العمل:

در جای خالی هر یک از جملات مقیاس زیر ابتدا اسم کسی را که دوست دارید یا شیفته او هستید بنویسید . بعد مشخص کنید که تا چه اندازه با هر یک از جملات موافق هستید . برای این کار از مقیاس 9 درجه ای که در آن عدد 1به معنای اصلا. عدد 5به معنای به طور متوسط. 9به معنای به طور کامل استفاده کنید . از بقیه اعداد بین 1و 9 بر اساس سطح موافقت خود با جملات کمک بگیرید .

ادامه مطلب...

چگونه به فرزندمان بگوییم سیگار نکشد؟

چگونه به فرزندمان بگوییم سیگار نکشد؟
آنچه کاملا واضح است این است که والدین نمی‌خواهند بچه‌هایشان دچار دردسر شوند؛ از سلامت فاصله بگیرند و با روی آوردن به سیگار و اعتیاد به آن، وسوسه امتحان کردن دیگر مواد را در سر بپرورانند.
اما شگردی که آنها را به این هدف مهم برساند، چیست؟ سخت‌گیری و تحت فشار قرار دادن بچه‌ها یا رها کردن آنها؟ واقعا کدام راه‌حل منطقی به نظر می‌رسد؟ اگر شما فرزند نوجوانی دارید احتمالا برایتان به تجربه ثابت شده است که بچه‌ها از هر آنچه منع شوند، بیشتر دوست دارند انجام‌اش دهند.

ادامه مطلب...

چگونه به فرزندمان بگوییم سیگار نکشد؟

چگونه به فرزندمان بگوییم سیگار نکشد؟
آنچه کاملا واضح است این است که والدین نمی‌خواهند بچه‌هایشان دچار دردسر شوند؛ از سلامت فاصله بگیرند و با روی آوردن به سیگار و اعتیاد به آن، وسوسه امتحان کردن دیگر مواد را در سر بپرورانند.
اما شگردی که آنها را به این هدف مهم برساند، چیست؟ سخت‌گیری و تحت فشار قرار دادن بچه‌ها یا رها کردن آنها؟ واقعا کدام راه‌حل منطقی به نظر می‌رسد؟ اگر شما فرزند نوجوانی دارید احتمالا برایتان به تجربه ثابت شده است که بچه‌ها از هر آنچه منع شوند، بیشتر دوست دارند انجام‌اش دهند.

ادامه مطلب...

چگونه به فرزندمان بگوییم سیگار نکشد؟

چگونه به فرزندمان بگوییم سیگار نکشد؟
آنچه کاملا واضح است این است که والدین نمی‌خواهند بچه‌هایشان دچار دردسر شوند؛ از سلامت فاصله بگیرند و با روی آوردن به سیگار و اعتیاد به آن، وسوسه امتحان کردن دیگر مواد را در سر بپرورانند.
اما شگردی که آنها را به این هدف مهم برساند، چیست؟ سخت‌گیری و تحت فشار قرار دادن بچه‌ها یا رها کردن آنها؟ واقعا کدام راه‌حل منطقی به نظر می‌رسد؟ اگر شما فرزند نوجوانی دارید احتمالا برایتان به تجربه ثابت شده است که بچه‌ها از هر آنچه منع شوند، بیشتر دوست دارند انجام‌اش دهند.

ادامه مطلب...

اهمیت دوست و دوستی:

اهمیت دوست و دوستی:
آن زمان که غصه های دنیا روح را می پژمرد، آن زمان که قلب در چنگال اندوه و ماتم فشرده می شود، آن زمان که دل می گیرد و هم صحبتی می طلبد، در تمنای کسی هستم که سخنم را به درستی بشنود، دردم را بفهمد و روحم را با کلامی یا حتی نگاهی التیام بخشد.
هدف غایی فرد مسلمان بندگی خدا و کمال یافتن در ابعاد روحی و اخلاقی است، پس انتخاب دوست باید متناسب با این هدف والا باشد. دوست خوب ما را به یاد خدا می اندازد و از معاصی باز می دارد و به کار خیر وادار می کند. وجود او سبب نجات از تنهایی و بیرون آمدن از وحشت انزواست. در تنگناهای زندگی آدمی یار و غمخواری خواهد داشت و در تصمیم گیری ها مشاور و راهنمایی. اگر غمی پدید آید دوست و یاور آدمی آن را از دل می زداید و اگر حرکت و سفری در پیش آید آرامش و اطمینان در اثر وجود دوست حاصل خواهد شد.
روایات ما می گویند: دعای مؤمن برای مؤمن دفع بلا می کند و دوستی و انس در راه خدا دریچه ی روزی را به روی انسان می گشاید.
نظر به چهره ی مؤمن به شرطی که در راه خدا باشد عبادت است.

ادامه مطلب...

آداب رفاقت

آداب رفاقت
بحث دربار? رفاقت است، باید مواظب باشیم بچه های ما، جوانهای ما از دختر و پسر با چه افرادی رفت و آمد دارند، و در ضمن باید توجه داشته باشیم که این مسأله برای خودمان هم هست، و مواظب باشیم با چه کسانی رفت و آمد داریم و بدانیم که رفیق، فوق العاده در زندگی انسان مؤثر است، در سعادت و شقاوت بچه ها، جوانها، و در سعادت و شقاوت همه و همه تأثیری بسزایی دارد. انسان مدنی است یعنی دوست یاب است. و اینکه با کسی رفت و آمد کند برای انسان ضروری است، انسان به تنهایی نمی تواند زندگی کند و علاوه بر آن هر زن و مردی مخصوصاً جوانها دوست دارند که دوستی داشته باشند، آشنایی داشته باشند و با آنها رفت و آمد نمایند و با آنها نشست و برخاست داشته باشند. این یک مسأله ضروری است.
ما می دانیم بچه ها، حتی بچه های دبستانی دوست دارند. رفیق دارند، افرادی را اول سالی انتخاب می کنند برای دوستی و نشست و برخاست و گفت و شنود و این دوست یابی در جوانها بیشتر است و اما در هم? افراد چه بچه، چه نوجوان ، چه جوان ، چه پیر ، چه زن و چه مرد دوست گرفتن مسلّم است. از اینکه باید دوست داشته باشیم ، رفیق داشته باشیم ، رفت و آمد باید بکنیم دراین باره اشکالی نیست، اشکالی که هست در انتخاب است که اگر جوان شما رفیق نابابی را انتخاب کرد این رفیق ناباب، جوان شما را خراب می کنند، او را گمراه می سازد. چنانچه بچه شما با یک دوست خوب و از خانواده ای خوب و متدین سروکار و رفت و آمد داشته باشد، بچ? شما رو به سعادت می رود.
اگر بچ? شما علاقه به درس نداشته باشد همان رفیق خوب او را درس خوان می کند، و چنانچه بچه شما یک رفیق تنبل پیدا کرد ، جوان شما یک رفیق تنبل انتخاب نمود همان روز اول و دوم تنبلی این رفیق روی جوان و بچه اثر می گذارد و می بینید مطالعه ای که می کرد دیگر انجام نمی دهد، درسی که می خواند دیگر نمی خواند، از این جهت در روایات اهلبیت راجع به انتخاب رفیق خیلی سفارش شده است، به اندازه ای سفارش شده است که رسول گرامی (ص)می فرماید:
« المرء علی دین خلیله» یعنی رفیق در دین انسان تأثیر بسزائی دارد، بعد هم می فرمود: ببین با که رفاقت می کنی. امام صادق (ع) می فرماید: رفیق خوب مثل این است که بادی بوزد به گلستانی وقتی باد وزید به گلستان می فرماید آن باد بوی عطر از گلستان می گیرد، ولو اینکه آن باد خود عطر ندارد. اما همین مقدار که این باد آمد در گلستان، از گلستان عطر می گیرد اگر رفیق، خوب شد نظیر همان بادی است که با عبور از گلستان ، معطر می شود.
« مثل الجلیس الصالح مثل العطار، إن لم یعطک من عطره أصابک من ریحه» رفیق خوب تو را معطر می کند به عکس، امام صادق(ع) می فرماید: رفیق بد مثل آتش می ماند همین طور که اگر شما با آتش تماس گرفتی شما را می سوزاند، رفیق بد یقین داشته باش تو را بد می کند، علی (ع) می فرماید: « ایّاک و مصاحبة الفسّاق فِاّنَ الشّر بالشرملحق » . اگر آن شر باشد یکروز ، دو روز طول نمی کشد تو هم شرّ خواهی شد.
در روایت دیگری آن حضرت می فرماید: «مجالسة الأشرار تورث سوء الظنّ بالأخیار» یعنی مواظب باش با رفیق بد نشست و برخاست نکنی برای این که اول بدی او، این است که تو را بدبین به بزرگان می کند، اگر شما یک رفیقی داشته باشی که پشت سر بزرگان حرف بزند ولو اینکه شما مرید آن بزرگان باشی یک ماه طول نمی کشد که شما هم به او بدبین می شوی.

ادامه مطلب...

آیین دوستی

آیین دوستی
از آنجا که «دوستی» یکی از فراگیرترین رابطه‏های انسانی میان مردم است، بجاست که این موضوع را با تأمل بیشتری مورد توجه قرار دهیم.

نعمتِ «دوست»

از قدیم گفته‏اند: هزار دوست کم است و یک دشمن بسیار.
دوست، همدم تنهاییهای انسان، شریک غمها و شادیها، بازوی یاری‏رسان در نیازمندیها، تکیه‏گاه انسان در مشکلات و گرفتاریها و مشاور خیرخواه در لحظات تردید و ابهام است.
بعضی از مردم، به خاطر خصلتهای خودخواهانه یا توقعات بالا یا تنگ‏نظری یا سختگیری یا دلایل دیگر، نمی‏توانند برای خود، دوستی برگزینند و از «تنهایی» درآیند. این به تعبیر حضرت امیر(ع) نوعی ناتوانی و بی‏دست و پایی است.
هم دوست یافتن، «هنر» است، هم دوست نگه داشتن، هم دوستیهای تعطیل شده و به هم خورده را دوباره پیوندزدن و برقرار ساختن. علی(ع) می‏فرماید:
«اَعجَزُ الناسِ مَنْ عَجَزَ عَن اکتسابِ الأخوان، وَ اعجزُ منه مَنْ ضَیَّعَ مَنْ ظَفَرَ بِهِ مِنهم»(1)
ناتوانترین مردم کسی است که از دوستیابی ناتوان باشد. ناتوانتر از او کسی است که دوستانِ یافته را از دست بدهد و قدرت حفظ آنها را نداشته باشد.
تأمل در اینکه چه خصلتها و برخوردها و روحیه‏هایی سبب می‏شود انسان، دوستان خود را از دست بدهد و تنها بماند، یا آنکه از آغاز، نتواند دوستی برای خویش بگیرد، ضروری است. سعدی گفته است: «دوستی را که به عمری فراچنگ آرند، نشاید که به یک دم بیازارند.»

ادامه مطلب...